Pogoń II Szczecin w portalu ligowiec.net

redaktor dyżurny:
	Bengoro

uzupełnij dane klubu
pełna nazwa klubu
nazwa skrócona
data założenia jeżeli nie można ustalić dokładnej daty - zostaw 00
barwy oddzielane myślnikiem
adres ul. Karłowicza 28 71-102 Szczecin
telefon
strona www jeden adres w jednej linii http://pogonszczecin.info http://www.pogon.v.pl/
adres e-mail
prezes
trener
skład Bramkarze: 1.Adrian Huryń 12.Krzysztof Kurosz 33-Arkadiusz Spychaj Obrońcy: 22-Maciej Tomczyk 4-Jan Tomczyk 14-Jacek Jankowiak ??-Karol Majewski 21-Kamil Radaczyński ??-Paweł Włodarczyk 19-Bartosz Powiłan ??-Bartosz Sikorski ??-Miłosz Pogoda Pomocnicy: 20-Arnold Żarnotal ??-Patryk Orzech ??-Konrad Żebrowski ??-Patryk Chudy 2-Rafał Zabawa 13-Krystian Szczawiński 7-Paweł Wołoszczuk 6-Michał Lutkiewicz 10-Mateusz Nykiel 18-Damian Słoikowski Napastnicy: 8-Krzysztof Niemczyk 9-Dawid Antoszczyk 17-Mateusz Smoliński
sukcesy sukcesy: 1962/1963 - Marian Kielec – król strzelców I ligi 1965- wicemistrzostwo Polski juniorów U-19 1980/81 - finalista Pucharu Polski 1981/82 - finalista Pucharu Polski 1983 - pierwsze miejsce w swojej grupie w rozgrywkach Pucharu Intertoto (Pogoń rywalizowała z Malmoe FF, Werder Brema, St. Gallen) 1984/85 - I runda pucharu UEFA (porażka w dwumeczu z 1. FC Köln) 1986 - Mistrz Polski juniorów U-19 1986/87 - wicemistrzostwo Polski 1986/1987 - Marek Leśniak – król strzelców I ligi 1987/88 - I runda pucharu UEFA (porażka w dwu meczu z Hellas Verona) 1990/1991 - Robert Dymkowski – król strzelców II ligi 1999/2000 - 1/2 finału Pucharu Ligi 2000/2001 - wicemistrzostwo Polski 2001/2002 - I runda pucharu UEFA (porażka w dwumeczu z Fylkir Reykjavik) 2005 – druga runda pucharu Intertoto (porażka z Sigmą Ołomuniec po wcześniejszym przejściu Tiligul-Tiras Tiraspol) 2007/2008 - Mistrzostwo IV ligi i awans po barażach do nowej II ligi. 2008/2009 - Awans do I ligi
historia Historia klubu Początki Najpopularniejszy klub sportowy w Szczecinie został założony 21 kwietnia 1948 roku pod nazwą Klub Sportowy Sztorm. Pierwszymi sekcjami były sekcje piłki nożnej i boksu. Drużynę piłkarzy zgłoszono do rozgrywek C-klasy organizowanych przez Zachodniopomorski Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Sztorm był patronowany przez szczecińskich transportowców. W marcu 1949 roku kluby związkowe w Szczecinie (KS Sztorm, KS Curkownik, KS Drukarz, Pocztowy KS) zostały połączone w jeden, który nazwano KS Związkowiec. W 1949 roku Związkowiec przystąpił do rozgrywek A-klasy, w miejsce Pocztowego KS. W listopadzie 1950 roku Związkowca, w związku z machinacjami finansowymi, rozwiązano, a jego miejsce w lidze zajął klub powstały przy porcie o nazwie KS Kolejarz Szczecin. W 1950 i 1951 zespół brał udział w ogólnopolskim Pucharze Polski i dochodził do 1/16 finału. W 1951 drużyna wygrała rozgrywki A-klasy, zaś w barażach o II ligę poległa, w związku z grą nieuprawnionego zawodnika. W 1953 roku, po reorganizacji rozgrywek utworzono Ligę Międzywojewódzką, obejmującą województwa szczecińskie, zielonogórskie i poznańskie. Z tego pierwszego desygnowano do gry kluby: Kolejarz Szczecin, Gwardia Szczecin i Kolejarz Goleniów. Jesienią 1955 roku Kolejarz zmienił nazwę na KS Pogoń. Nazwa, herb i barwy miały być kontynuacją jednego z największych klubów przedwojennej Polski, Pogoni Lwów. W 1956 pod wodzą Floriana Krygiera zespół został wicemistrzem Ligi Międzywojewódzkiej i w turnieju barażowym o II ligę (Flota Gdynia, Warta Gorzów, Kujawiak Włocławek) zajął I miejsce awansując na zaplecze ekstraklasy pierwszy raz w historii. W 1958 roku w grupie północnej Pogoń zajęła I miejsce z 37 punktami i stosunkiem bramek 54:22, awansując do I ligi pierwszy raz w historii. Podczas tych zmagań zespół ustanowił rekord – nie przegrał żadnego ze spotkań w walce o awans do ekstraklasy. Rekord ten pozostaje nie pobity do dziś. Sukcesy i porażki Historyczny debiut w pierwszej lidze drużyna Portowców przegrała u siebie z Gwardią Warszawa 0:1. Pierwsze sezony w ekstraklasie nie były udane. W roku 1959 Pogoń zajęła miejsce 10. (na 12 zespołów biorących udział), zaś w kolejnym – ostatnie i spadła do II ligi. Nastąpiła wtedy wyprzedaż zawodników klubowych i od 1961 postawiono na pracę z młodzieżą. Sukcesy młodzieżowe, a później seniorskie wiążą się z osobami szczególnie zasłużonymi dla klubu: Zbigniewem Ryziewiczem i Florianem Krygierem. W 1962 roku Pogoń powróciła do I ligi, gdzie grała przez 3 sezony, później jeden sezon spędziła na zapleczu pierwszego frontu, aby znowu awansować, tym razem na 13 sezonów. To najdłuższy okres ciągłej gry Pogoni w I lidze. Lata 80., to początkowo pasmo sukcesów. Pogoń zajęła po raz pierwszy miejsce na podium w pierwszej lidze w roku 1984, kiedy to była trzecia. Portowa jedenastka dwa razy walczyła również o Puchar Polski, jednak obydwie potyczki przegrała, odbierając tylko srebrne medale w roku 1981 (porażka z Legią Warszawa 0:1 po dogrywce) i 1982 (porażka z Lechem Poznań 0:1). W sezonie 1984/1985 Pogoń grała w Pucharze UEFA, jednak poległa już w pierwszej rundzie z 1. FC Köln. W 1987 roku miał miejsce największy sukces w dotychczasowej historii klubu – Portowcy zostali wicemistrzami Polski, wyprzedzeni zostali jedynie przez Górnika Zabrze. W I rundzie Pucharu UEFA Portowcy nie sprostali drużynie z Serie A Hellasowi Werona. Dwa lata później przyszła degradacja na 3 sezony. Lata 90. były ciągłą walką o ligowy byt, który zakończył się w roku 1996. Do pierwszej ligi drużyna powróciła rok później. Kryzys i odbudowa Na przełomie stuleci rozpoczął się najbardziej dramatyczny okres w historii klubu, któremu groziło wówczas bankructwo. Po wycofaniu się Zarządu Portów Szczecin-Świnoujście z finansowania i zarządzania klubem, rozpoczęto poszukiwania sponsorów, którzy pokryliby długi Portowców. Miasto zaoferowało tereny tureckiemu przedsiębiorcy Sabriemu Bekdaşowi, który zaczął finansować Pogoń. 29 grudnia 1999 powołano do życia Sportową Spółkę Akcyjną Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin. Polityka zatrudniania piłkarskich gwiazd (Dariusz Gęsior, Brasília, Jerzy Podbrożny czy Oleg Salenko – król strzelców Mundialu w 1994) przez nowego właściciela została wkrótce zweryfikowana. Najpierw jednak Pogoń zdobyła ostatnie, jak na razie, wicemistrzostwo Polski (2001), ustępując wschodzącej gwieździe Wisły Kraków. Był to jednak początek kolejnych problemów. Sprawa terenów pogłębiała konflikt między Bekdaşem a miastem. Turek zostawił klub z ogromnymi długami, a drużyna poległa w I rundzie pucharu UEFA z amatorami z Islandii – Fylkir Rejkiawik. 4 lipca 2002 następnym inwestorem został Szwed polskiego pochodzenia – Les Gondor (vel Leszek Gondorowicz, taksówkarz z Lipian), który obiecał poprawić sytuację klubu. Klub został doprowadzony do ruiny, czego skutkiem był spadek z ekstraklasy w 2003 roku (najwyższa porażka z Górnikiem Zabrze 9:0, 9 kwietnia 2003) kiedy drużyna z 30 ligowych spotkań wygrała tylko 2, a w całym sezonie zdobyła zaledwie 9 punktów. Klub nie dostał drugoligowej licencji i musiałby rozpoczynać rozgrywki od B-klasy, gdyby nie istniejące od 2002 roku Stowarzyszenie Kibiców Pogoni Szczecin – Pogoń Walcząca, które założyło klub Pogoń Szczecin Nowa, zgłoszony w Zachodniopomorskim ZPN do rozgrywek czwartoligowych. Kolejna pomoc przyszła ze Rzgowa. Antoni Ptak, właściciel sportowej spółki akcyjnej Piotrcovia Piotrków zdecydował się przenieść do Szczecina drużynę z II-ligową licencją i zmienić jej nazwę na MKS Pogoń Szczecin (rejestracja 8 lipca 2003). Udziałowcami MKS Pogoń Szczecin SSA zostali: * ok. 78%: spółka El-Met z Gdańska (właściciel Antoni Ptak), * ok. 10%: Mirosław Stasiak, właściciel Stasiaka Opoczno * ok. 10%: Małgorzata Dąbrowska, córka Tadeusza Dąbrowskiego, do niedawna sponsora RKS Radomsko * ok. 1%: Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin Stowarzyszenie Kultury Fizycznej * ok. 1%: Klub Sportowy Pogoń Szczecin Nowa Stowarzyszenie Kultury Fizycznej Pod koniec sierpnia 2003 akcje Mirosława Stasiaka odkupił Antoni Ptak, zwiększając swój udział, za pośrednictwem spółki El-Met, do ok. 88%. Pomysł przenosin zespołu nie przypadł do gustu fanom w Piotrkowie, zaś kibice szczecińscy początkowo odnosili się z niepewnością do nowej drużyny. Klub jednak na fali awansował do ekstraklasy w sezonie 2003/2004. Trzon drużyny piotrkowskiej został uzupełniony o nabytki szczecińskie, zaś kibice w Szczecinie coraz mocniej identyfikowali się z nowym klubem. 23 kwietnia 2005 większościowi akcjonariusze SSA, tj. spółka El-Met (90,2% kapitału zakładowego) i Agnieszka Ptak, żona Antoniego Ptaka (5%) dokonali przymusowego wykupienia pozostałych akcji mniejszościowych udziałowców, tj. Małgorzaty Dąbrowskiej (4%) i obu stowarzyszeń kibiców (po 0,4%) w ten sposób, że wykupione udziały stały się własnością Agnieszki Ptak zwiększając jej pakiet do 9,8%. W sezonie 2004/2005 Pogoń zajęła w ekstraklasie 9. miejsce (na 14 zespołów) i zgłosiła akces do występów w Pucharze Intertoto. W dwumeczu I rundy wyeliminowała mołdawski Tiligul-Tiras Tiraspol: * 18 czerwca 2005, Tiligul-Tiras Tiraspol – Pogoń Szczecin 0:3 * 25 czerwca 2005, Pogoń Szczecin – Tilgul Tiraspol 6:2. W II rundzie uległa czeskiej Sigmie Ołomuniec: * 2 lipca 2005, Sigma Ołomuniec – Pogoń Szczecin 1:0 * 9 lipca 2005, Pogoń Szczecin – SK Sigma Ołomuniec 0:0 Na przełomie sierpnia i września 2005, na skutek m.in. braku zgody władz miasta na przekazanie podłódzkiemu przedsiębiorcy gruntów w mieście, Ptak opuścił Szczecin i zapowiedział zaprzestanie finansowania klubu. 2 października 2005, przed meczem ligowym z GKS-em Bełchatów, ze stadionu zniknęły banery reklamowe Centrum Handlowego Ptak w Rzgowie. Klubowi groził kolejny kryzys – musiałby szukać nowych źródeł finansowania, a przede wszystkim zapobiec wyprzedaży najlepszych zawodników. Pogłoski te okazały się jednak nieprawdziwe i Antoni Ptak nie wycofał się wówczas z finansowania Pogoni. "Pogoń brazylijska albo żadna" Zima 2005/2006 okazała się dla klubu okresem przełomowym – w związku z niezadowalającymi wynikami drużyny w rundzie jesiennej Orange Ekstraklasy (zespół plasował się na 9. pozycji) – Antoni Ptak zdecydował się na sprzedaż większości zawodników i zastąpienie ich graczami brazylijskimi. Swą nową koncepcję budowy zespołu określił: "Pogoń będzie brazylijska, albo żadna". Do końca lutego 2006 w klubie zostało zatrudnionych kilkunastu piłkarzy z tego kraju oraz dwaj brazylijscy trenerzy José Carlos Serrão i Edson Roberto da Silva, zaś dotychczasowy trener Bohumil Páník w okresie przygotowawczym pełnił obowiązki trenera-koordynatora pierwszego zespołu. W związku z nieuzyskaniem przez Jose Carlosa Serrão licencji trenerskiej UEFA Pro koniecznej do prowadzenia przez obcokrajowca drużyny I-ligowej w Polsce, od początku rundy wiosennej sezonu 2005/2006 stanowisko pierwszego szkoleniowca objął ponownie Bohumil Páník. Szczecińska Pogoń stała się jedynym niebrazylijskim klubem na świecie zbudowanym niemal w 100% z zawodników tego kraju sprowadzanych do Polski przez syna właściciela – Dawida Ptaka. Ewenementem w świecie europejskiego futbolu było również "skoszarowanie" drużyny pod Łodzią w oddalonym od Szczecina o ok. 470 km Gutowie Małym w piłkarskim ośrodku szkoleniowym należącym do Antoniego Ptaka, skąd piłkarze musieli dojeżdżać do Szczecina na mecze rozgrywane "u siebie". Paradoksalnie były to ich najodleglejsze wyjazdy na mecze ligowe. Kolejnym znamiennym momentem w historii szczecińskiego i polskiego futbolu był mecz Pogoni przeciwko GKS Bełchatów (2:0), w którym na boisko w Bełchatowie po raz pierwszy w historii piłki nożnej w Polsce wybiegła drużyna, w której składzie nie było ani jednego Polaka – 11 kwietnia 2006 szczecińską jedenastkę stanowili słowacki bramkarz Boris Peškovič i dziesięciu Brazylijczyków. Po przegranym 15 kwietnia 2006 meczu z Groclinem Grodzisk 1:3, w którym Pogoń straciła trzy bramki w ciągu pierwszych 11 minut gry, Antoni Ptak dokonał kolejnej roszady w klubie w tej rundzie – 18 kwietnia 2006 Mariusz Kuras zastąpił Bohumila Páníka na stanowisku pierwszego szkoleniowca. Od 20 kwietnia klub rozpoczął rozwiązywanie kontraktów z kolejnymi brazylijskimi futbolistami, którzy nie sprawdzili się na boiskach polskiej ekstraklasy (Cleison, Batata II, Fabio, Fabinho, Junior, Wagner). Mecze rundy wiosennej sezonu 2005/2006 Pogoń rozgrywała ze zmiennym szczęściem i po zakończeniu rozgrywek zajęła 11. miejsce (10. po przesunięciu WKP Lech Poznań na ostatnią pozycję). W wywiadzie udzielonym Przeglądowi Sportowemu z dn. 17 maja 2006 Antoni Ptak ponownie ogłosił wycofanie się ze sponsorowania klubu oraz chęć natychmiastowej sprzedaży wszystkich lub części swoich udziałów w sportowej spółce akcyjnej, do czego również wtedy nie doszło. Przed rozpoczęciem sezonu 2006/2007, w przerwie letniej, Antoni Ptak dokonał drugiej z kolei wymiany niemal wszystkich brazylijskich zawodników drużyny. Po raz trzeci zrobił to po rundzie jesiennej tego samego sezonu – po zaledwie 15 meczach. 13 marca 2007 rada nadzorcza wyraziła zgodę akcjonariuszom SSA – należącej do Antoniego Ptaka spółce El-Met z Gdańska zajmującej się wynajmem pomieszczeń i handlem posiadającej większościowy pakiet akcji (98%) oraz żonie Antoniego Ptaka, Agnieszce, właścicielce pozostałych 2% – "na zbycie wszystkich posiadanych akcji na rzecz wybranego inwestora zagranicznego". 11 kwietnia 2007 spółka El-Met wystosowała pismo skierowane do prezydenta miasta Szczecina, radnych oraz mieszkańców Szczecina i kibiców klubu informujące o definitywnym wycofaniu się spółki z działalności sportowej oraz z ważną przez 14 dni ofertą zakupu 100% akcji sportowej spółki akcyjnej za kwotę 10 mln zł. W wyznaczonym terminie miasto nie skorzystało z przedstawionej oferty, gdyż w opinii miejskich prawników nie ma możliwości angażowania się samorządów w takie przedsięwzięcia a także ze względu na zamknięcie miejskiego budżetu na 2007 rok. 11 maja 2007, na cztery kolejki przed końcem sezonu 2006/07, zarząd klubu podjął decyzję, że zespół dokończy rozgrywki z zawodnikami z roczników 86-89 z, również walczącej o utrzymanie, IV-ligowej drużyny rezerw. Wśród nich znaleźli się Tomasz Burnejko, Rafał Komar, Przemysław Orłowski, Damian Paliwoda, Robert Rawa, Tomasz Rydzak i Wojciech Wójtowicz, którzy prawdopodobnie zastąpią Brazylijczyków. Wiceprezes Krzysztof Waszak, ogłaszając tę decyzję nazwał ją kompromitującą. Z grona piłkarzy rezerwowych w meczu 29. kolejki przeciwko Groclinowi rozegranym 22 maja 2007, w OE zadebiutowali Przemysław Orłowski oraz bramkarz Tomasz Judkowiak. Mecz ten definitywnie zadecydował o spadku Pogoni z Orange Ekstraklasy. W tym też sezonie drużyna skonstruowana w dużej mierze z "wybranych z najlepszych" przez czeski duet trenerski Pala-Páník zawodników w (największym w Brazylii wg słów właściciela) piłkarskim ośrodku szkoleniowym A. Ptaka w Jacareí pod São Paulo (Centro de Futebol Europeu "Ptak"), zajęła ostatnią – 16. pozycję i ustanowiła kilka niechlubnych "rekordów": * nie wygrywając żadnego z dwudziestu jeden kolejnych meczów ligowych od 10. do 30. kolejki była drużyną pozostającą najdłużej bez zwycięstwa, w tym też czasie * pomiędzy 22. a 30. kolejką zanotowała najdłuższą wśród ligowych drużyn serię porażek, ulegając przeciwnikom w dziewięciu kolejnych meczach, oraz * rozegrała jedno z dwóch spotkań, w których padła rekordowa w tym sezonie liczba bramek (8) przegrywając 12 maja 2007 w ramach 27. kolejki w Lubiniu z Zagłębiem 6:2 (4:1), a także * wzięła udział w meczu, w którym sędzia pokazał największą ilość kartek w sezonie. Były to zawody 19. kolejki Pogoń – Wisła Płock rozegrane 31 marca 2007. Arbiter Robert Małek ukarał w nim zawodników 11 żółtymi i dwiema czerwonymi kartkami – jedną pokazał za dwie żółte, drugą obejrzał zawodnik rezerwowy Pogoni. Po zakończeniu sezonu Antoni Ptak rozpoczął wyprzedaż zawodników szczecińskiego klubu. Do ojczyzny powrócili wszyscy zatrudnieni wiosną Brazylijczycy. Z drużyny odeszli także bądź zostali sprzedani Edi Andradina, Lilo, Kamil Grosicki, Radosław Majdan i Piotr Celeban oraz będący "na wypożyczeniu" Rafał Grzelak, Bartosz Fabiniak, Przemysław Kaźmierczak i Łukasz Trałka. Właściciel większościowego pakietu akcji SSA negocjował z kilkoma oferentami sprzedaż klubu. Rozważał także przeniesienie drużyny do innego miasta – jednakże pod inną nazwą, gdyż prawo do nazwy, herbu i tradycji szczecińskiego klubu należą do stowarzyszenia Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin. Pogoń Nowa Szczecin 5 maja 2003 (26 maja zarejestrowano Stowarzyszenie) stowarzyszenie kibiców Pogoń Walcząca założyło jednosekcyjny klub piłkarski Pogoń Nowa Szczecin, początkowo zgłoszony w ZZPN do rozgrywek czwartoligowych w sezonie 2003/2004. Po przeniesieniu w tym samym roku do Szczecina drużyny Piotrcovii Piotrków i zmianie jej nazwy na Pogoń Szczecin, miejsce Pogoni Nowej w IV lidze kibice przekazali rezerwom drugoligowca. Pogoń Nowa skupiła się na prowadzeniu drużyn młodzieżowych (początkowo po dwie drużyny juniorów i trampkarzy). Przed sezonem 2006/2007 Pogoń Nowa chciała wystąpić w IV lidze w miejsce rezerw MKS Pogoń SSA, na prowadzenie których zarząd należącej do Antoniego Ptaka spółki próbował pozyskać finanse z miejskiej kasy. Do porozumienia nie doszło i od 26 sierpnia 2006 klub prowadzi także drużynę seniorów występującą początkowo w zachodniopomorskiej B-klasie, której współzałożycielami i gwiazdami są były reprezentant kraju Dariusz Adamczuk i Grzegorz Matlak. Drużyna rozgrywa swoje mecze na boisku nr 2 stadionu im. F. Krygiera. Wiosną 2007 roku w kolejnych ligowych meczach Pogoni Nowej w charytatywnej akcji klubu wystąpiły legendy Pogoni Szczecin – Zenon Kasztelan, Zbigniew Kozłowski, Mariusz Kuras, Andrzej Rycak i Adam Kensy. W sezonie 2006/07 zespół wywalczył awans do A-klasy remisując tylko jedno spotkanie, pozostałe 21 wygrywając (bilans bramek 146:12; najwyższe zwycięstwa: na boisku własnym 18:0 z Komarexem Komarowo, na wyjeździe 0:9 z Bałtykiem Międzywodzie) Pogoń ponownie szczecińska 2 lipca prezes stowarzyszenia kibiców Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin i jednocześnie wiceprezes spółki MKS Pogoń Szczecin SSA Krzysztof Waszak, m.in. z powodu zaległości finansowych wobec stowarzyszenia wypowiedział sportowej spółce akcyjnej umowę użyczenia praw do nazwy, barw, herbu i tradycji Pogoni Szczecin. 3 lipca przedłużające się negocjacje pomiędzy Kałużnym i Smolnym a sztabem Antoniego Ptaka zostały zerwane z powodu braku porozumienia w kwestiach prawnych i do zawarcia umowy sprzedaży nie doszło. 24 lipca utworzono Pogoń Szczecin Spółkę Akcyjną. Udziałowcami jej zostali: * Artur Kałużny i Grzegorz Smolny – 50%, * Stowarzyszenie Klub Sportowy Pogoń Szczecin Nowa – 25%, * Dariusz Adamczuk – 12,5%, * Grzegorz Matlak – 12,5%. Stowarzyszenie Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin uzyskując zabezpieczenia formalnoprawne przekazało do nowej spółki prawo do nazwy, barw, herbu i tradycji Pogoni Szczecin. 25 lipca Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Klubu Sportowego Pogoń Szczecin Nowa, podjęło decyzję o przekazaniu do nowopowstałej spółki akcyjnej Pogoń Szczecin sekcji piłkarskiej. 31 lipca po ostatecznym wycofaniu się Antoniego Ptaka ze szczecińskiej piłki ZZPN zdecydował, że nowa spółka Pogoń Szczecin warunkowo wystąpi w rozgrywkach czwartoligowych. Uchwała się uprawomocniła się po spełnieniu przez spółkę 7 punktów formalno-prawnych. 11 sierpnia 2007 Pogoń wystartowała w rozgrywkach IV ligi. Jej pierwszym przeciwnikiem na stadionie im. Floriana Krygiera była drużyna Victorii Przecław. Mecz zakończył się wynikiem 1:1. Sezon 2007/08 drużyna zakończyła na pierwszym miejscu w tabeli, zdobywając 79 punktów, przy bilansie bramkowym 83-19. Dało to prawo gry a w spotkaniu barażowym z Zatoką Puck. Portowcy dwukrotnie pokonali Zatokę Puck: 0:1 i 4:1. Dało to im awans do nowej II ligi. 19 czerwca 2008 poinformowano o rozmowach pomiędzy władzami Pogoni Szczecin a właścicielem klubu Dyskobolia Groclin Grodzisk Wielkopolski, Zbigniewem Drzymałą. Miały one na celu przeniesienie drużyny piłkarskiej i miejsca w ekstraklasie z Grodziska do Szczecina. Wskutek silnego sprzeciwu stowarzyszeń kibiców 30 czerwca przerwano negocjacje. Rozmowy o fuzji obu klubów zakończyły się fiaskiem, gdyż w początkowym okresie możliwe byłoby tylko przeniesienie drużyny Dyskoboli do Szczecina, fuzji można byłoby dokonać dopiero po zakończeniu następnego sezonu. Zbigniewem Drzymała nie był zainteresowany sponsorowaniem II ligowej drużyny a jedynie sprzedażą miejsca i drużyny grającej w ekstraklasie. źródło: http://pl.wikipedia.org / własne
uwagi do moderatora jeżeli masz uwagi, propozycje do osoby, która będzie zatwierdzać Twoje zgłoszenie - wpisz je tutaj
herb/logo klubu jeżeli chcesz zmienić plik z herbem/logo klubu - plik prześlij jako załącznik na adres me@ligowiec.net - nie zapomnij napisać jakiego klubu herb/logo przesyłasz minimalne rozmiary pliku to 150x200 pikseli

Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin SA - juniorzy kl. okr.

dane uzupełnić pomogli: david7910, Pogon1948x2, rronaldo7777, sloik18, Slaju16, Pogon1948x2, pawian222, pawian222, Pogon1948x2, pawian222, Pogon1948x2, rronaldo7777, Pogon1948x2, Adi28, Pogon1948x2, pawian222, rronaldo7777, Lowelas77, Pogon1948x2 - dziękujemy
uzupełnij/popraw dane klubu

top komentarze

newsy:

mecze:
30 » Dąb Dębno-Biali Sądów
18 » MKS Sokół Karlino-Iskra »
18 » Motor Lublin-Pogoń Szcz »
16 » Koral Mostkowo-Sokół Gr »
14 » Wiarus Żółtnica-Mechani »
13 » Gavia Choszczno-Polski »
13 » Orzeł Wałcz-Kotwica II »
12 » Iskierka Mirand Szczeci »
10 » GKS Manowo-Ina Goleniów
9 » MKP Szczecinek-Błękitni »

aktualnie na portalu

zalogowanych: 0

gości: 4

statystyki portalu

• drużyn: 3158
• imprez: 155173
• newsów: 78531
• użytkowników: 81513
• komentarzy: 1184752
• zdjęć: 911426
• relacji: 40792

Najwiďż˝kszy Skateshop w Szczecinie.

widzisz błąd na stronie - zgłoś go nam

Polityka Cookies